Olifanten zijn geweldig en kayakken is stom

Oeps, dat was een langere stilte dan ik had bedacht. Maar ja, je weet wat er gebeurt wen yur hevving fun.. Even heel hard nadenken wat er in de afgelopen weken is gebeurd. Na mijn vorige verslag zijn we nog een aantal dagen in Luang Prabang geweest. De sfeer in de stad deed een beetje denken aan Hoi An (wij waren meteen verkocht) en er was genoeg te doen om ons een kleine week te vermaken. Activiteiten waren o.a. het bezoeken van de Kouang Si waterval - de mooiste waterval die er in het leven bestaat. Ik overdrijf niet. Ook hebben we - zoals beloofd - heel veel souvenirs gekocht voor lieve mensen en voor mezelf. We hebben ook de Wat Xien Thong bezocht (tempel) waar Mare en ik veel inspiratie hebben opgedaan voor decoratie in de tuinen van onze toekomst door de muren van de tempels die bedekt waren met mozaiek (Truke, jij had het ook geweldig hebben gevonden). Andere activiteiten waren heel veel eten, ijsjes eten en klagen over de hitte (je moet toch wat als je vier maanden vakantie hebt). Vanuit Luang Prabang gingen we met de bus naar Nong Khiaw, een klein dorpje in de Nam Ou-vallei. In Nong Khiaw kon je een boot nemen die je naar een nog kleiner dorpje, Muong Ngoi, zou brengen. In ons boekje hadden we gelezen dat je daar leuke trektochten kon doen en kayaks kon huren. Het boekje - en iedereen bij de boat ticket service - vergat alleen te noemen dat er geen pinautomaat was in het dorpje. We konden dus geen tour doen en zaten de volgende dag weer in de boot terug naar Nong Khiaw. Toen hebben we daar maar een driedaagse jungletour geboekt. Leek ons wel lachen. We hebben die drie dagen veel gedaan, lachen was er niet bij (grapje) (niet echt). De eerste dag begon vroeg en we hebben die dag vijf uur gelopen in de brandende zon, waarna we aankwamen bij het dorpje waar we zouden slapen en we er vervolgens achterkwamen dat de douche bestond uit een ton met water en een schep - echt lachen. De volgende dag hebben we nog meer gewandeld en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik nog nooit zoveel heb gezweet als die dag. Het was ontzettend warm en toen we aan het einde van de middag aankwamen in Muong Ngoi - voor de tweede keer - kon ik alleen nog maar aan douchen denken. Helaas was er die middag een probleem ontstaan in het dorpje, er was namelijk iets mis met het water en de douches deden het dus niet. Ik kan nu wel zeggen dat ik mijn haar een keer heb gewassen in de Nam Ou-rivier, dat is nou toch weer leuk. Ik keek heel erg uit naar het kayakken, dus de volgende ochtend was ik weer helemaal enthousiast. Na tien minuten in de kayak was het enthousiasme van die ochtend al vervangen door een wanhoop aan de gedachte dat we nog meer dan 3,5 uur moesten. Bij kanoen en kayakken vergeet je namelijk zodra je de kano weer uit bent dat het maar heel even leuk is en de rest van de tocht je het liefst dood wilt. Halverwege waren Mare en ik keihard liedjes aan het zingen en weer een uur later waren we echt wanhopig. Onze kayak was ook nog eens lek dus we sleepten zowat heel de rivier mee in onze kayak. In de laatste tien minuten zijn we ongeveer vijf keer bijna in huilen uitgebarst. We zijn heel trots dat we het hebben gedaan maar we waren het er over eens dat we genoeg sportieve activiteiten voor de rest van de vakantie hebben gedaan.
Na Nong Khiaw moesten we weer terug naar Luang Prabang en vanuit daar hebben we de slowboat gepakt naar de grens tussen Laos en Thailand. Nu zitten we inmiddels alweer anderhalve week in Thailand en hebben we nog iets meer dan een maand te gaan.
In Thailand zijn we eerst naar Chiang Rai gegaan, de stad die bekend staat om zijn witte tempel. Een - letterlijk - verblindend gezicht. Het deed ons vaag aan de efteling denken door alle tierelantijntjes en versieringen, wij vonden het natuurlijk geweldig (nog een keer Truke, ook echt iets voor jou).
Daarna kwam Chiang Mai, waar ook genoeg te doen was. We hebben een dag doorgebracht in het Elephant Retirement Park, een park waar olifanten kunnen leven nadat ze gered zijn van toeristische activiteiten of gewelddadige eigenaren. Dit park bestond nog niet zo lang en kon onze hulp en ons geld goed gebruiken. We hebben de olifanten eten gegeven, gewassen en een lekker modderbad gegeven. Sommige olifanten zijn er slechter aan toe dan anderen maar je ziet dat ze hier een stuk gelukkiger zijn (ze flappen de hele dag door met hun oren). In het park waren ook twee kleintjes, die compleet hun eigen gang gaan en als je niet uitkijkt gaan ze zo op je voeten staan. Een hele leuke ervaring om zulke grote en fascinerende dieren van dichtbij te mogen bekijken. We hebben ook een Thaise kookcursus gedaan. Sammy's Organic Cooking Class wordt gegeven op Sammy's boerderij die twintig minuten buiten de stad ligt. Het is een hele mooie omgeving, met palmbomen en hangmatten waar we na de eerste paar gangen een dutje konden doen. We hebben in totaal vijf gangen gemaakt en we kregen aan het einde een kookboekje mee zodat we het thuis nog eens konden maken - wat ik ook zeker ga doen. Op de nachtmarkt in Chiang Mai heb ik ook weer het een en ander gekocht, dus de rugzak wordt steeds zwaarder. Omdat Thailand het laatste land is, lijkt het alsof we al bijna naar huis gaan en we dus lekker ons gangetje kunnen gaan met aankopen maar dat valt nog best tegen.
Op het moment zitten we in Pai, een bergdorpje wat te bereiken is met een weg van 761 bochten - een erg prettige bustocht. Er is hier niet heel veel te doen of zien, maar wel een goede plek om te relaxen en aan het zwembad te liggen. Over een paar dagen gaan we weer terug naar Chiang Mai en dan gaan we richting Bangkok.
Het lijkt door mijn eeuwige gezeur misschien alsof ik niet besef hoe gelukkig ik moet zijn dat ik dit kan doen en hier kan zijn maar dat is wel zo hoor! Het is moeilijk om je voor te stellen maar op een gegeven moment wordt dit ook weer een beetje normaal, net zoals het leven thuis normaal is. Daarom probeer ik me elke dag bewust te zijn van het geweldige leven dat we hier hebben, omdat we over een paar weken alweer thuis zijn en dan zal ik vast met weemoed terugdenken aan de dagen dat het elke dag mooi weer was en ik geen verplichtingen had.
Nu dit nog even wel het geval is, ga ik er snel weer van genieten voordat ze te lang op me moeten wachten.